„Motyl” autorstwa Joanny Ambroziak-Hanasiewicz , „Zakochani I” Augustyna Dyrdy, „Dziewczyna 83” Leopolda Trybowskiego, „Urząd” Jerzego Kędziory oraz „Dziewczyna z kwiatem” i „Kwiaciarka” Czesława Dukata – to kolejne parkowe rzeźby, które przejdą gruntowną konserwację. Zaplanowane prace będą kosztować blisko 155 tys. złotych i mają potrwać trzy miesiące.
- Kamienne dzieła, które tworzą Galerię Rzeźby Śląskiej – z uwagi na to, że są plenerową ekspozycją, narażone są na działanie skrajnych warunków atmosferycznych. W wielu przypadkach ich powłoki popękały, stalowe spoiwa zardzewiały, rzeźby stały się siedliskiem mchów i innych mikroorganizmów, które przyczyniają się do ich niszczenia – tłumaczą pracownicy Parku Śląskiego.
Rzeźby odnawiane są w ramach projektu modernizacji Parku Śląskiego. Do tej pory pełną konserwację przeszło kilkanaście parkowych rzeźb, zarówno tych w Galerii Rzeźby Śląskiej, jak i w innych miejscach parku. Dawny blask odzyskały m.in.: „Perkoz”, „Wilki”, „Górnicy”, „Jelonki” czy „Łanie”. Kolejny etap prac obejmie rzeźby: „Muzykanci’’ autorstwa S. Pietrusy, „Pastuszek’’ U. Cienciały, „Ptaki” U. Kaczmarczyk i „Rozdarcie” autorstwa J. Krakowczyka
Galeria Rzeźby Śląskiej
Galeria Rzeźby Śląskiej powstała z inicjatywy gen. Jerzego Ziętka i katowickiego okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków. Wybrani rzeźbiarze byli zapraszani do udziału w wystawie plenerowej i początkowo na ekspozycję wykonywali rzeźby z gipsu. Po ocenie komisji kwalifikacyjnej oraz widzów kilka z nich było wybieranych do realizacji w trwałym materiale tworząc stałą plenerową wystawę. Później artyści przywozili tylko szkice i na ich podstawie wybierane były projekty do realizacji. Pierwszy taki plener zorganizowano w 1963 roku, a ostatni w 1983.
W Galerii Rzeźby Śląskiej jest blisko czterdzieści eksponatów, ale prawie drugie tyle ustawiono przy parkowych alejach. Jednak największe parkowe rzeźby można podziwiać w Śląskim Ogrodzie Zoologiczny - to Kotlina Dinozaurów otwarta w 1975 roku. Znajdują się tam, wykonane z żelbetu, rzeźby przedstawiające różne gatunki dinozaurów naturalnej wielkości. Inspiracją do powstania kotliny były prace wykopaliskowe, prowadzone przez polskich paleontologów, na terenie pustyni Gobi w latach 1963-1971.
